Skarb ziemi.

Hejka. Jak widzę początek roku zebrał już swoje blogowe żniwa, nawet u mnie, bo chociaż miałam w miarę luźny tydzień, to nie miałam czasu odpisać na komentarze, a ostatni post dodałam z automatu i wleciał z wielkim dopiskiem GOTOWE. Dziś post na świeżo o podziemnym znalezisku. Wygląda na to, że zbieractwo w mojej rodzinie jest dziedziczne, rano mój tato odnalazł w ziemi ołowianego pieska. Podejrzewam, że jest rasy Chow Chow, ale nie jestem pewna. Niestety stracił nogę, ale to nie odbiera mu uroku.

Przedstawiam Amour Plastique. Nie sądziłam, że będzie z niego tak ładny osobnik. Nadal jest lekko zabrudzony, ale nie byłam w stanie oczyścić go całkowicie. Jestem pod wrażeniem rzeźby i detali. Jedyne, co mnie w nim zaskoczyło, to wielkość. Na zdjęciu wydawał się sporym psem, a ma niecałe 4 centymetry w uszach.

Nie wiem, co więcej o nim napisać. To chyba pierwszy pies, którego traktuję, jak prawdziwy model kolekcjonerski. Poniżej reszta zdjęć, krótko i na temat. Do napisania!