Norton

   Dzień dobry lub dobry wieczór. Na samym początku kilka słów wyjaśnienia. Zapewne jeśli zaglądaliście do zakładek poświęconym modelom, zauważyliście, że każdy koń ma mini metryczkę i na samym końcu jest odniesienie do opisu danego modelu. Ze względu na to, że chciałabym to uzupełnić, a przy okazji chcę ożywić bloga i po prostu mam ochotę pisać recenzje, następne posty będą głównie opisowe. Nie będę jednak tak okropna i oczywiście pomiędzy swoje wypociny wcisnę jakąś mini sesję albo coś o koniczkach/psach. Wiem, że czytanie samych opisów koni może być nudne, dlatego postaram się je jakoś ubarwić. W sumie z większością moich modeli wiąże się jakaś historia, krótsza bądź dłuższa, więc będzie ona jak zwykle wpleciona w podstawową formę posta. Liczę, że miło przyjmiecie tę serię(?) i nie zrazi Was możliwa monotonia. Osobiście mam nadzieję, że w międzyczasie będę miała więcej ciekawszych tematów do poruszenia na blogu. Teraz już nie przedłużam i zapraszam do zapoznania się z Nortonem oraz jego historią.

Norton Kuba to prawie dwunastoletni wałach rasy PKZ (polski koń zimnokrwisty) jednak w rodowodzie z obu stron figuruje rasa zimnokrwista belgijska włączając w to jego rodziców. PZHK czasami naprawdę mnie zadziwia, ale z tym już nic nie zrobię. Przyjmijmy, że jest tym PKZ-em. No dobrze, ale co on ma wspólnego z ardenem z Collety? Pomarańczowego jegomościa zakupiłam niedługo po informacji o tym, że Norton ma być sprzedany. Postanowiłam mieć model, który w jakimś stopniu byłby do niego podobny, los chciał, że kolekciak idealnie oddaje jego urodę i nawet nie trzeba go przemalowywać. Wszystko jednak skończyło się dobrze, bo wałach wciąż mieszka u mojego szwagra i wiedzie sobie niemal beztroskie życie.

Są trochę podobni, prawda? Kuba ma grzywę po drugiej stronie, bardziej ścięty zad i bardziej stromą łopatkę. ale poza tym dość godnie się razem prezentują. Przejdę jednak do opisu modelu, bo to jemu poświęcony jest dzisiejszy wpis. Już na starcie odrzucało mnie jego malowanie.