Jesień.

   Helo. Jesień zawitała w nasze progi już na dobre. Ostatnio nie miałam ochoty się rozpisywać. Jakoś tak wewnętrznie czułam, że nie ma po co i w ogóle nikogo to nie interesuje, no ale trudno. Dziś tutaj jestem, pogoda jest cudowna i powtarzam to każdemu sto razy dziennie. Nie mogę się napatrzeć na drzewa, niebo bez chmur, konie w dłuższej sierści. Noce i dnie są tak urokliwe, że nie sposób o tym nie opowiadać. Nawet pokusiłam się i zabrałam modele na słoneczną sesję. Trzy figurki dziś debiutują, jedną z nich jest nowy jeździec - Annika. Dziewczyna dosiada perszeronki z Collecty o imieniu Certain Romance. Obok dyni galopuje Butterfly. A własnie! Rozpoczyna ckliwą historię na temat dyń... Będąc w tym roku w Austrii ominęło mnie dyniobranie. Na dodatek, kiedy tylko przekroczyłam granicę wcześniej wspomnianego kraju, moim oczom ukazały się hektary pól z dyniami. Łza się w oku kręciła. :((( Na szczęście po powrocie do Polski okazało się, że sąsiedzi nie zebrali wszystkiego i mogłam sobie zorganizować prywatne mini dyniobranie. Jedna z najlepszych chwil w życiu! 

Life of Pi

Enigma

Certain Romance

Bardzo przyjemna do fotografowania.

Philiph i Enigma

Butterfly

Temu pani z kolei nie potrafiłam zrobić dobrego zdjęcia.

W międzyczasie zepsuł mi się telefon. Chyba nawet dzień przed urodzinami. Teraz przekraczając próg 20 mogę zacząć narzekać na ból pleców i wszystkiego innego. To był cios zwłaszcza że straciłam wszystkie zdjęcia, które na nim były. Ale może znajdę jakiegoś zdolnego majsterkowicza(?), który uśmiechnie się z politowaniem i powie, że to się da zrobić.

Panorama na dobrze lub nie wam znaną górę.

Znalazłam również samotnego chabra.

To zdecydowanie jest inspirujące. 

Gdyby ktoś się mnie zapytał, jaki jest mój ulubiony dźwięk, z pewnością bym odpowiedziała, że dźwięk łamiącego drzewa.

Zuzanna

Dziś uwolniłam motylka. Latał jak szalony przy zamkniętym oknie. Złapałam go i wyniosłam na dwór, a on w zamian pozwolił mi się sfotografować na ręce i nawet mamy wspólne selfie!

Holi i kawałek Naty

Teraz przechodzimy do koni. Mist się wyrabia. Prowadzi tereny, uczy jeźdźców, jest głównym hipokoniem. Odchodzi od stada na kilka godzin i w samotności przemierzamy lasy i łąki. Coraz częściej pamiętam o tym, że ona wie, gdzie jest lepsza droga, gdzie stoją sarny, którędy będzie szybciej i łatwiej. Przekonanie jest takie, że to my prowadzimy konia, jesteśmy przewodnikiem. Tak, jednak czasem warto zaufać jego instynktowi. Nieraz dzięki temu ominęłam grząski grunt, bagno, stado saren, czy innej zwierzyny. Taka luźna myśl.

Mist

Heca, babcia skończyła 32 lata 18 września

난 머리 아프다 (nan mori ap da) - Boli mnie głowa

Fall(in) jest moim wrześniowym projektem i chyba na razie ostatnim w takim stylu. Niestety zdjęcie nie oddaje barw na tyle, może na dniach uda mi się zrobić coś lepszego i dodam aktualizację. Wymiary 70 na 50 cm.

난 머리 아프다 jest do końca nieprzemyślane. Głównie te czerwone elementy, ale mają swój urok. Odbite ręce są udaną improwizacją. Planuję takich więcej.

Fall(in)

Minden

Minden

Na koniec krótka relacja z pokazu knabstruperów w Minden. Wszystkie konie to ogiery. Naprawdę piękna rasa. Chyba wbiła się w moją topkę. 

Ten ogier ma 23 lata, urodził się bez kropek.

Poza pokazami sztuczek były również czworoboki, przedstawienia i kadryl.

I to tyle. Mam nadzieję, że nikogo nie zanudziłam. Napiszcie co u was.

Pozdrawiam ciepło i dziękuję za przeczytanie!