Podsumowanie 2024

Co najważniejsze, rok minął u boku koni. Nie z taką intensywnością, jak kiedyś, ale wciąż było ich dużo. Poza tym było trochę podróży, bardziej i mniej fajnych. Odkryciem roku okazał się tenis ziemny, miło tak poodbijać piłkę, czasami rzucić paletką rakietą.

Madera bliżej nieokreślona

Wybrzeże Porto/Portugalia

W drodze na Pico de Ariero/ Pico Ruivo 1818 m.n.p.m./1862 m.n.p.m.

Madera bliżej nieokreślona

Zeus

Jeśli chodzi o kolekcję, to trochę się pozmieniało. Jest więcej i bardziej różnorodnie, niestety albo stety liczby idą tylko i wyłącznie w górę. Chyba największym zaskoczeniem było to, że po wszystkich bluzgach na Breyery trad, na półkę trafił kolejny duży konik - Hwin. Oczywiście to wyjątek wyjątków, bo jakby, helou to Hwin, ona po prostu jest cudowna. I oczywiście pojawiła się masa sarenek, jeleni i kolejne krówki. 

Mist

Mist

Suzan

W drodze na Frydlantske Cimburi

Dolina Chochołowska

Zejście z Babiej Góry 1725 m.n.p.m

W drodze na Śnieżkę 1603 m.n.p.m.

Mo

W życiu pojawił się też nowy konik. Wiedziałam od początku, że będzie kimś bardziej ważnym niż reszta, która pojawiła się na przestrzeni lat. Mianowicie mała Mo, HMohawk. W maju skończy dwa lata, więc już nie taka mała. Właściwie jest dość ogromna, przerasta swoje dwie siostry. Oczywiście wyróżnia się swoim ciemnym kolorem, jest trochę Mistiką, tylko inną i dlatego wciąż ją lubię i nie lubię. Jeśli miałabym je scharakteryzować, to Mistika byłaby ziemią z nutą wody, z kolei Mo ogniem ze sporym kawałkiem ziemi. Jest mocna, energiczna i odważna. Szybko łapie i jest pro ludzka. Nie dziwi się za bardzo, kiedy widzi coś nowego. Zapowiada się świetnie, chyba po prostu mam obawy, że nie sprosta moim oczekiwaniom, dlatego powinnam przestać je mieć.

Sylvia

Mo

Mist

Kolejny wpis będzie o dwóch nowościach Scheich 2025!